Hakzilver was een veelvoorkomende vorm van zilver onder de Vikingen, die het gebruikten tijdens hun plundertochten en handelsactiviteiten. Ook de Romeinen zouden hakzilver hebben gebruikt in hun contacten met de Pictische stammen.
Hakzilver in de oudheid
In de Achaemenidische Levant, rond 425-420 v.Chr., werd oosters hakzilver gevonden, waaronder sieraden en Griekse munten. Deze maakten onderdeel uit van de Achaemenidische muntcirculatie. De wijdverspreide acceptatie van Griekse zilveren munten rond 480 v.Chr. lijkt het resultaat te zijn van samenwerkingen tussen de Grieken en Feniciërs. Dit gebeurde deels als reactie op de eerdere expansie van de Feniciërs en hun controle over de zilverhandel, die vaak via hakzilver verliep.
In het Cisjordan Corpus zijn concentraties van hakzilver schatten gevonden in Zuid-Fenicië, een gebied dat in de oudheid werd geassocieerd met de Shardana, een stam van de Zeevolkeren die verwant waren aan Sardinië. Thompson koppelt in haar analyse van de hakzilverstukken dit archeologische bewijs aan loodisotoopverhoudingen die overeenkomen met de ertssignaturen van Sardinië. Dit vormt het eerste tastbare bewijs dat de twee gebieden in deze belangrijke periode met elkaar verbonden waren. Bovendien bieden deze hakzilver schatten het eerste erkende bewijs van contact tussen Europa en Azië in verband met de prehistorische handel in metalen.
Keltisch hakzilver
Torcs hadden duidelijk een grote waarde en werden vaak in stukken gevonden, wat suggereert dat ze mogelijk werden gebruikt als een vorm van vermogensopslag. Daarnaast is opgemerkt dat de gouden torcs uit de Iberische regio waren vervaardigd met vaste gewichten, die veelvouden waren van de Fenicische shekel.
Viking hakzilver
De term 'roebel', de basiswaarde van de moderne Russische munt, is afgeleid van het Russische woord рубить (rubit), wat 'hakken' betekent. Een voorbeeld van een Viking weegschaal met gewichten werd gevonden op het Schotse eiland Gigha. Hakzilver kon afkomstig zijn van zilveren voorwerpen zoals Romeins of Byzantijns tafelgerei, kerkschatten, relikwieën, boekomslagen, en sieraden uit verschillende regio's. Schatten bestonden vaak uit een combinatie van hakzilver, munten, staven, en complete kleine sieraden. Ook munten werden soms gebruikt als hakzilver.
Ibn Fadlan, een Arabische reiziger en schrijver uit de 10e eeuw, beschreef in zijn reisverslagen de handelspraktijken van de Rus', een groep Vikingen die actief was langs de Wolga en in andere delen van het huidige Rusland en Oekraïne. In zijn verslag verwijst hij naar het gebruik van hakzilver door de Rus', dat niet alleen als ruilmiddel diende, maar ook als symbool van rijkdom. Deze praktijk benadrukte hun economische gewoonten en sociale status.
Eedringen & torques
Regelmatig werden armringen en ‘torcs’ gebruikt als Viking hakzilver. Deze armringen hadden op zichzelf een belangrijke symbolische functie binnen de Viking samenleving. Ze werden gebruikt als eedringen en door heersers gegeven als geschenk.